Անկեղծ, չեմ հասկանում 2-րդ և 3-րդ նախագահների փոխադարձ մեղադրանքների շքերթը, տպավորություն է, որ երկուսի թիմերը պայքարի մեջ են մտել ապացուցելու, թե ով է ավելի ընդդիմադիր:
Նախ, չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչու չեն կարող այդ մարդիկ ունենալ տարբեր դիրքորոշումներ, և ամեն մեկը շարժվի իր օրակարգով:
Ո՞վ է խանգարում ՊՈՒ դաշինքին առաջադրել թեկնածու, նախաձեռնել իմպիչմենտ, որից հետո պարզ կդառնա` «Հայաստան» դաշինքը կմիանա, թե ոչ:
Ո՞վ էր խանգարում 2021-ին Սերժ Սարգսյանին դեմ արտահայտվել ընտրություններին և չմասնակցել, գեներացնել փողոցային պայքար և գնալ այդ ուղղությամբ:
Քոչարյանը պատկերացնում է, որ ընտրություններով է հնարավոր Նիկոլ Փաշինյանին փոխել, Սերժ Սարգսյանը, ասենք, փողոցով, է թող ամեն մեկն իր պատկերացրածով գնա, ի՞նչ իմաստ ունեն այս փոխադարձ «շանտաժները» կամ ո՞ւմ է 2025 թվականին հետաքրքրում, թե ով 2018-ին բերեց Նիկոլ Փաշինյանին:
Ի վերջո, ինչքան ժամանակն անցնում է, այնքան շատ ավելի կարևոր է դառնում ոչ միայն այն, թե Նիկոլ Փաշինյանին ով է տանելու, այլ նաև այն, թե տանելուց հետո ինչ է անելու, ոնց է պատկերացնում այս բարդագույն իրավիճակից երկրի դուրսբերումը:
Եթե տանողները պետք է սպասեն այնքան, որ ինչ կա հանձնելու, կորցնելու, սաղ անի, հետո տանեն, իրենք էլ փլատակների վրա գան ու սկսեն նորից մեղադրել միմյանց, որ այ, եթե 2025-ին «Հայաստան» դաշինքը թեկնածու առաջադրեր... այ եթե Սերժ Սարգսյանի թիմը օգներ խանգարելու փոխարեն ... այսքան շատ չէին լինի կորուստները:
Այդ ժամանակ էլ գալիս են, ի՞նչ անեն...
Իսկ եթե կա քաղաքական ուժ, որն իրոք ուզում է հիմա ստանձնել պատասխանատվություն, կանխել հետագա կորուստները, է թող սկսի պայքարել իր ունեցած ռեսուրսով, իր պատկերացրած ձևով, ո՞վ է խանգարում:
Անի ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ